DE GEBOORTE VAN MIJN VADERLIJK HART BINNEN HANDBEREIK …

Een bijzonder broos wezentje vindt houvast tussen mijn mannelijke armen na de bevalling. Zwijgzaam verbeeld ik me een onbeschrijfelijke ode aan mijn vrouw. Via deze aparte stilte weet ik dat mijn fantastische wederhelft , als Maya wezen ooit geboren in HueHuetenango ( stad der oude wijzen) te Guatemala, een moeder is om van te houden … . Mijn volgende getuigenis schrijf ik voor haar maar zeker ook voor de ontzaglijke hulp vanwege alle vroedvrouwen werkzaam in de “ Bolle Buik “. Bodhi, onze dochter, leefde mee met dit mirakel alsof de Ene vanuit een oneindige kosmos ons gestadig duidelijk maakt dat dit aards leven een verwondering op zich is … .

Ongeveer negen maanden geleden wekte mijn vrouw me met de zaklamp van haar gsm om zes uur in de ochtend … . Haar flikkerend licht  kwam mij melden dat ons kindje in aantocht was ! Mijn oogknipreflexen probeerden me een nieuwe toekomst voor te stellen. Een mix aan gevoelens borrelde meteen in mijn buik met een cocktail van opluchting, blijdschap maar ook angst en onzekerheid. Wat is de juiste weg in het teken van ware liefde ?  Wat is een juiste omkadering ten aanzien van een groeiende zwangerschap of nakende geboorte ? Staat het in de sterren geschreven ?

Het is wel wat om als mens te leven op deze maf - knappe planeet. Kopzorgen zijn er à volonté al gaan ze ook samen met die zogenaamde spectaculaire regenboogkleuren des levens die als glinsters voor je ogen verder glijden in een zoektocht naar een betere wereld voor iedereen. Mijn dochter Bodhi baart mij inderdaad zorgen maar biedt mij ook een schat van ervaringen die ik graag deel … . Haar naam verwijst naar een mantra “ gaté, gaté, parasamgaté, Bodhi svaha “  dat voorafgaandelijk zingend zorgt voor een heling … simpelweg omdat het diepgaand vertelt om te blijven doorgaan … . Blijven doorgaan samen met alles om één te zijn met alles zodat uiteindelijk verlichting zegeviert. Bodhi is een vertaling van het Sanskriet en betekent  “ bewustwording “ .  En zo kenden mijn partner en ik het stralende geluk om ons vanuit deze visie te laten begeleiden dankzij een samenwerking vol superlatieven. De vrouwen van de “ Bolle Buik “ zijn dan ook ware witte heksjes … .

Hagadessa’s of heksen zijn van oudsher in onze contreien vakkundige vroedvrouwen die knap kundig met of zonder allerlei kruiden de knepen van het vak kennen. Als man keek ik in eerste instantie naar het hele schouwspel omtrent de zwangerschap en de bevalling met de onwetende onschuld van een pasgeboren lam dat amper een tepel van een uier kan onderscheiden … .  Om het gemis aan deftige info over een zwangerschap en een geboorte te voeden schreef ik me samen met mijn echtgenote in voor een cursus hypnobirthing waar een meesterlijke lesgeefster, Patty, me snel duidelijk maakte dat er een wereld bestaat voorbij een derde oog. Immers, dankzij al haar rijkelijke info gecombineerd met het juiste gevoel in de buik bekeek ik nu de zaken met dubbele kijkers die mijn horizon deden verbreden … .

De psychedelische of bewustzijnsverruimende ervaringen van Patty deden mijn hersenspinsels daveren naar een hemel waar ik voor mijn persoonlijke hergeboorte op deze aarde wellicht simpelweg naar snakte. Enkele beschrijvingen kunnen enkel dienen om wat voorbeelden te stellen in de hoop dat steeds meer stellen zich durven open te stellen voor een alternatieve kijk ten opzichte van het bewerkstellingen van een boreling met een betere toekomst. Ik heb net als velen een introductie gehad in een klassiek ziekenhuis. Een ziekenhuis zal zonder enige tegenspraak zeker een soelaas bieden in geval van nood. Beschouw mijn bevindingen dus zeker niet als een geworpen steen maar liever als een uitnodiging om een brug te slaan naar een hogere evolutie van de zorg.  Het gemis van een huiselijke sfeer zonder een engelbewaarder die persoonlijk advies biedt baarde ons zorgen. Een ode aan oxytocine oftewel ook wel eens het “ gezelligheids – hormoon “ genoemd openbaart een terechte alternatieve visie over hoe we omgaan met kinderen in spe. We hadden geen nood aan te sterke spotlichten tijdens onze bevalling die ons dreigden te overspoelen met een klinische atmosfeer … . Degelijke raad was onze keuze omwille van een zoektocht naar de hoogst mogelijke kwaliteit al herhaal ik dit evenwel met eveneens veel respect voor ziekenhuispersoneel. Als de nood het hoogst is dan dient een redding nabij te zijn … .

In een eerste sessie van onze hypnobirthing cursus ontmoetten we nog vier koppels die even gretig luisterden naar een andere invalshoek omtrent zwangerschap en een bevalling. De kracht van de geest werd dankzij Patty, een bovenste beste vroedvrouw met een helaas wat meer prangende pensioenleeftijd  , heel duidelijk gemaakt … . Woorden als een wee of pijn werden vervangen door een golving of een drukking. Een bewuste wil beïnvloedt zelfs het opheffen van je arm omdat een positieve inbeelding iets al of niet zwaar maakt. Dat doet me fantaseren over mijn wil om op de voorgevel van ons huis de woorden “ lang leve de lichtheid van ons bestaan “ te  schilderen. Helaas bestaan er stedenbouwkundige vergunningen waardoor ik niet zo maar een straatbeeld mag veranderen … . Maar wetten of regels staan soms in schril contrast met de innerlijkheid van een mens dat geen grenzen kent omdat er meer in ons zit. Autosuggestieve therapie is de boodschap. Hypnobirthing is niets meer dan de durf om deze meditatieve vorm toe te laten totdat je een andere visie beleeft boven je gewone gedachten oftewel je eigen aloude karakter. Rustgevende achtergrondmuziek in combinatie met positieve affirmaties zijn sleutels om je ware aard te leren kennen. Deze hypnobirthing cursus voldoet dan ook ruim aan dit aanbod.  Zelf herinner ik me mijn talloze meditaties vroeger en ook toen ik een tijdje in Indië leefde. Het was een periode van innerlijke rust. Over meditatie kan je veel praten maar je kan het enkel beleven door het te ervaren of te doen. Hypnobirthing lijkt me een zachte vorm van meditatie net zoals Mindfullnes. Urenlang in zazen zitten tot de volgende vipassana is vaak veel te hard voor vele mensen ook al besef je hierdoor dat pijn relatief is nadat je terug rechtop wandelt … . Zodoende wijk ik even af van mijn verhaal maar ach … is het soms net daar niet waar ook heel mooie bloemen groeien ?

Ter zake !  Hypnobirthing werd onder meer geïntroduceerd door Mevr. Mongan Marif die net als Martin Luther King een droom had. Ze wenste dat elke vrouw een veilige en bevredigende geboorte voor zichzelf en haar baby zou kennen ! Er zijn tien stappen om een zachte hypnobirthing te kennen. Maar deze info verklap ik lekker niet want ik wil het niet aan de stok hebben met een aantal witte heksjes die eventueel besluiten om me blauw te meppen met hun bezemstelen … . En toch licht ik een tipje van de sluier op … ( één mep van de bezems overleef ik wellicht … ) = toekomstige ouders bespreken hun voorkeuren tijdig en vaak met “ Bolle Buik vroedvrouwen “ … . Hoe dan ook is het minstens zeer belangrijk om jezelf te durven afvragen of een thuisbevalling een enorm mooie ervaring kan zijn … .  Geloof me vrij dat mijn twijfelzucht om een thuisbevalling toe te laten in feite een eer was. Is elke of eender welke overtuiging niet allereerst ontstaan vanuit twijfel ? Ik adem in en ik adem uit … . Mijn hart omarmt mijn verstand met een roep naar verantwoordelijkheid voor niet alleen mijn kind maar voor al die pasgeborenen die later net als alle levende wezens naar geluk streven … . Terzijde en toch weer ter zake. Zo schreef ik ooit drie toneelstukken die eenieder kan lezen via de organisatie “ open doek “ ( met suggestieve muziek en toegangkelijk zonder auteursrechten ). Even inloggen via  “open doek “ en via mijn naam ( Hans Coopmans ) kan je ( mocht je hart nog wat meer zoeken … ) drie toneelstukken vinden die ik ooit schreef dankzij het volgen van cursussen in de vzw ignoramus ( cursus “ opvoedingsconsulent ”, cursus “ het gekwetste kind “ en “ evolutiepsychologie” ) . Eén toneelstuk gaat over “ de ommekeer “ ( een alternatieve kijk over zwangerschap en opvoeding met onder meer jawel een Hagadessa ( = een echte vroedvrouw) in een hoofdrol … ), een ander toneelstuk noemt “ vreemde vogels bestaan niet “ ( = een anti – zelfmoord opvoering ) en ten slotte een derde “ laat me gaan “ hetgeen verwijst naar stervensbegeleiding … .

In ieder geval zou het fantastisch zijn om een betere maatschappij te krijgen dankzij een enorme verhoging om te investeren in kinderen. Zelf werk ik in de kinderopvang in een kleuter – en lagere school waar ik constateer dat vier van mijn zes collega’s dit werk doen op vrijwillige basis. Twee ervan kennen de leeftijd van 75 en jawel, 80 jaar oud. Het is pompen en bijtijds bijna verzuipen en dat terwijl er een enorme nood is aan opvoeders in elke kleuter – en lagere school … . Zijn er geen budgetten ? Dan is het toch best bizar dat er geld voorhandig is om wolven of hamsters te redden ook al is dat op zich ook een opperbest idee … .

Mijn sterrenteken is Boogschutter. Vergeef me dat ik mijn pijlen soms ver in de toekomst schiet … maar een goede toekomst is van het allerhoogste belang voor elk kind ! En dat begint met een zwangerschap en een geboorte geborgen in een geloof met zinnen als bijvoorbeeld “ ik voel me op mijn gemak bij stilte en geef me mijn partner de ruimte om haar geboorte – instincten te volgen “ of “ ik ben er diep van overtuigd dat mijn partner in staat is om te baren op een gezonde, veilige en vredige manier “ . De roeping naar een belofte van ouders om moedig een zachte steunpilaar te zijn voor je kind is een verwijzing naar het ontwikkelen van je eigen kwaliteiten. Ten slotte vraagt een baby naar nieuwe deugden en waarden vanwege de ouders … . Ik frons mijn wenkbrauwen wanneer ik me realiseer dat nog veel te veel aanstaande moeders vanuit angst geen natuurlijke bevalling kennen. Biedt een epidurale verdoving werkelijk soelaas wetende dat er niet alleen risico’s maar ook kunstmatige ervaringen aan verbonden zijn ? Ik vrees van niet ook al kan er in uiterste gevallen van nood een epidurale redding bestaan … . Preventie lijkt me veelal en veeleer het beste pad. Zo kan je dankzij hypnobirthing – oefeningen voorkomen dat je baarmoederspieren verkrampen … . Het is dus dankzij hypnobirthing een hele geruststelling om naar de geboorte van je kind te groeien eventueel samen met een zogenaamd geboorteplan dat je zelfs mee kan nemen naar een noodgedwongen ziekenhuisopname ! Voor ons was dit een heuse steun ! Via sjablonen ofewel specifieke prentjes kan je je wensen als ouders snel duidelijk maken. Denk maar aan het gegeven dat je voorafgaandelijk hypnobirthing volgde of dat je het ok vindt om zorgverleners in opleiding al of niet in je omgeving wenst. Zo kan je wensen dat er meer zacht licht is of dat je borstvoeding opteert. Zelfs wanneer een keizersnede nodig is heb je in zekere zin nog het heft in handen omdat je bv kan eisen om het scherm omlaag te zetten zodat je de geboorte kan zien … . Het geboorteplan is dus een script voor noodgevallen … Maar de visualisatie van een fijne geboorte primeert … . Ik fantaseer wederom en zie Patty even zweven op haar bezemsteel waarbij ze teder toffe raadgevingen tovert tot verschijningen die ver boven een zevende hemel mensen kunnen vervoeren tot het maken van gelukkige en gezonde baby ‘s. Deze, voor mij ingebeelde doch haast aardse engel, verkondigt terecht aanbevelingen over niet alleen het eten van gezonde voeding maar ook bv het drinken van veel water of het gebruik van etherische oliën … . Ook vertelt Patty dat je heel wat ademhalingstechnieken kan leren om doorheen het proces van de bevalling te golven naar een geboorte vol genade dat niets meer voorstelt dan het ontvangen van een geschenk. Er wordt je niets meer kwalijk genomen … . Is dat overigens niet de kern van onze menselijke oorsprong ? Onvoorwaardelijke liefde … . Ik voel me prediken al is dat niet mijn bedoeling. Wel begrijp ik nu beter waarom mijn familieleden me vroeger een halve scheldnaam als “ pater “ verweten. Nu weet ik beter. Pater is een Latijns woord en betekent vader. Die visie doet me verder zweven in een luchtballon waar mijn vrouw samen met een paar vroed – vrouwen, Patty en Isabelle, de komst van onze baby Bodhi inleiden op een natuurlijke manier. Als vader sta ik niet meer aan de kant maar voel mijn teergeliefde vrouw neigen naar een nakende geboorte … .

Het is Goede Vrijdag op 7 april anno 2023. Baby Bodhi gaat geboren worden. Omstreeks 18 u denk ik naïef om nog even een dutje te doen … . Niets is echter minder waar. Patty komt nog even langs. Ze stelt een vaginaal onderzoek voor. Marian stemt in. Bodhi is stevig ingedaald. Een geboorteproces vouwt zich langzaam maar zeker open zoals de kelk van een lotusbloem. Voorafgaandelijk wist ik me als vader even geen raad. Maar ook in mij ontwaakte een natuurlijk vertrouwen tot een roeping om als man mijn steentje bij te dragen. Ik probeerde mijn vrouw te helpen ook al voelde ik me meermaals stuntelen. Mijn God, ik wist zelfs niet waar een eenvoudige emmer te vinden was … . En toch voelde ik na een tijdje een niet te omschrijven kracht in me opduiken om mijn vrouw te ondersteunen. Mijn instinct voelde als een innige vibratie. Ik herinnerde me spontaan en woordeloos de talloze positieve affirmaties over mijn nakend vaderschap en mijn belofte om een goede ouder te zijn. Wat vreemd om als man te midden van vrouwen een plaats te hebben … . Twee vroedvrouwen in de aanwezigheid van een toekomstige super – meter ( Anke ) die als een andere anker ons Marieke ( = koosnaampje voor Marian ) ondersteunde. En dan ten slotte ik … . Dat woordje “ ik “ dat mijn ego weerspiegelt in een nochtans aardse noodzakelijkheid. “ Ik “ omarmde mijn vrouw, ik liet haar keihard knijpen in mijn handen, ik hield vast en toch kwam alles los ook al had deze moedige mama het soms moeilijk. Ik zag hoe ongelooflijk dienstbaar Patty en Isabel waren ! Ik voelde hoe ze hun steun en toeverlaat gaven samen met talloze tips om nooit meer te vergeten … . Wat een dankbaarheid kan ik enkel uiten via deze eenvoudige schrijfsels waarbij toen en nu mijn tranen enkel druppels zijn om te koesteren in een oceaan van een oneindig mededogen … . Verschillende houdingen om te baren wisselden. Witte heksen waren ware mensen die met een karig loon ( o ja ze worden helaas als zelfstandigen zwaar onder betaald tegenover de verloning van ziekenhuis personeel !!! ) deze werkelijkheid hanteerden als zij die hoefijzers buigen tot handvaten met een houvast om van te houden. Ik voel en zie nog steeds hoe die Hagadessa ’s  verwijzen naar een baar – kruk ( nee, beste manvolk, het heeft niets met een barkruk van een café te maken … ) waar mijn teergeliefde haar persdrang kan besturen naar haar eigen wens. Een andere positie ? Geen probleem ! Een lig – houding met bepaalde technieken kan tussendoor naar believen worden gewisseld. Mijn God ! Ik zie hoe Patty in halfzit op de grond gaat zitten en haar bloedeigen onderste ledematen laat fungeren tot steunpilaren voor een moedertje met steeds meer golvingen en drukkingen. Patty biedt ons een spiegel aan zodat we samen kunnen zien hoe Bodhi steeds meer naar buiten beweegt met een ontgroening avant la lettre. Als vader aanschouw ik de ontsluiting en merk dat een zeer snelle geboorte  nadert ondanks een eerste bevalling. Ik kan het haast niet geloven. Deze geboorte is zo nabij voor ons allemaal. Wat een geluk om een nieuw wezentje te mogen verwelkomen te midden van de noodzakelijke weeklachten en wriemelende was – beren ( = vroedvrouwen met multifunctionele kwaliteiten ) die als bij toverslag smeren konden … .

Baby Bodhi werpt zich op aarde zonder een dwang om te huilen. En toch laat ze luidkeels horen dat ze aanwezig is omdat ze er mag zijn zoals ze is. Huidsmeer heeft haar nut en hoeft niet te verdwijnen. Tranen in onze ouderlijke ogen zijn boodschappers van bijzondere betekenissen … omdat een wereld van woorden onmogelijk kan uitdrukken wat een ontzaglijke verlossende vreugde heel je “ zijn “ overspoelt tot een éénheid waarbij één moederlijke tepel de vleselijke verbinding vormt met een bloedeigen kindje dat spontaan aanhapt als was het een appel dat valt volgens Newtons wetten van de zwaartekracht … . Extra bijsturing is een “ Bolle Buik – garantie “ waar ik nog lang zou over kunnen uitweiden. Denk maar aan borstvoedingshindernissen die dankzij wijze raad kunnen worden omzeild. Slaapadviezen, afkolvingstips, rustgeving en de liefdevolle nazorg van ook iemand als vroedvrouw Johanne zijn leidraden die ontegensprekelijk “ mij “ verder doen zwijgen. Ik kan dit verhaal enkel eindigen vanuit het allerdiepste respect voor mijn vrouw en ons kindje Bodhi die samen met al die vroedvrouwen van de “ Bolle buik “ ( ook véél dank aan de voorafgaandelijke begeleiding van vroedvrouw Tinneke ) een ongelooflijk warmte in ook “ mijn “ hart toverden. Niet alleen Bodhi kende haar geboorte. Ook  “ ikzelf “  kende als een vader een nieuwe geboorte in mijn hart. Deze liefde hoop ik voor de rest van mijn leven te koesteren … . Het moge jullie goed gaan ! Bodhi schreit op dit moment zodat ik haar binnen handbereik kan troosten … met de allerbeste wensen voor iedereen !!!
Hans xxx