Liefste Bodo,
Jouw geboorte is voor 26 September uitgerekend, een zondag. De woensdag ervoor gaan we nog eens
bij Patty op controle. Alles super, zoals de hele zwangerschap al. Je ligt goed, jouw hartje slaat zoals het
moet slaan. Maar je hebt precies geen haast om jouw buikwoning snel te verlaten. Helemaal ok, we
doen gewoon verder ons ding – Je voelt je goed in de buik, ik voel me goed met jou in mijn buik.
Het wordt maandag en ik bel Patty – Je zit nog altijd in de buik, we hebben in het weekend zelfs nog een
fietstochtje gedaan om het WK wielrennen van dichtbij te zien. Dus maken we een afspraak om
woensdag nog eens te zien.
Dinsdag morgen 9u00; Reinier is zich aan het aankleden, ik lig nog in bed. Plots voel ik dat het nat wordt
tussen mijn benen. Ik spring uit bed en loop naar de badkamer. Dit is te veel om pipi te zijn. Het
vruchtwater is licht, super goed! We kunnen dus door met ons plan van thuis te bevallen. Het
vruchtwater blijft maar komen, dus pak ik na een tijdje al een van de giga kraamverbanden en doe
kleren aan.
Ik bel Emma; vandaag wisselen ze van wacht, dus zou Patty mijn geboorte begeleiden. Ik kan gewoon
rustig doen waar ik zin in heb en bellen als ik ze nodig heb. Vandaag gaat veel van mijn lichaam vragen,
dus gaan we goed ontbijten. De eerste golvingen komen redelijk snel, maar ze zijn zacht.
Het is een heerlijk warme, late zomerdag. Het is boven de 20 graden en ik ga een beetje in de tuin
wandelen, adem diep in en geniet van de zon op mijn gezicht. Ik voel nu duidelijker, dat je klaar bent om
jouw reis naar ons te starten. Ondertussen zet Reinier de Spotify playlist die ik op voorhand heb
samengesteld op, zet alles klaar wat we voor de geboorte nodig hebben en begint het geboortebad al op
te pompen.
Ik wissel tussen op sofa liggen, op de medicineball hoepelen en rondwandelen. Reinier zorgt voor snacks
en drank en neemt me in de armen om met de golvingen mee te ademen.
Om 15u00 komt Patty een eerste keer langs. Je ligt goed en je hartslag is ook mooi en krachtig. We zijn
op ca. 1cm ontsluiting, dus we hebben nog een weg te gaan.
Als Patty weer weg is ga ik een beetje in het bed liggen. Ik kan niet echt slapen, maar een beetje rusten
lukt. De weeën worden sterker, maar duren nog maar een 30tal seconden. Reinier timet het en neemt
ook de comunicatie naar Patty toe over. Ik wil me helemaal focusen op ons en op de weg die we samen
afleggen.
Tegen 20u30 komen Patty en de stagiere Margot, deze keer om te blijven. Ik heb nu 6cm ontsluiting en
ze beginnen het bad te vullen. Het warm water voelt erg aangenaam. Patty masseert mijn onderrug
door de golvingen door. Het word altijd maar intenser, maar ik ben nu volledig in mijn flow.
Rond 22u30 voel ik dat ik op toilet moet. Prima, vindt Patty, een lege blaas creert meer ruimte voor de
baby. Ik verlaat dus mijn warm water en ga naar toilet. Als ik terug kom heb ik een heel krachtige wee.
Reinier moet me vast houden om niet om te vallen. Snel terug in het water! De volgende wee voelt
duidelijk anders als ervoor. Patty wil nog eens mijn ontsluiting checken en voelt al jouw hoofdje. Je bent
al op weg! Ik zit op mijn knieen en hou me aan de rand van het badje vast terwijl Reinier bij me zit en me
vasthoudt. Ik voel een sterke druk. Patty moedigt me aan met de druk mee te geven. Nog een krachtige
wee. Heel intens, maar ik voel dat ze jou helpen verder op te schuiven. Nog een wee en je komt! Je bent
er. Ik draai me om en neem je in mijn arm.
Om 23u00 lig ik met jou aan de borst op de zetel. De placenta komt ook vlot. Door de snelle geboorte
heb ik wel een klein scheurtje, maar dat is snel gehecht.
We zijn vanaf de start een super team!
Jouw trotse Mama,
Svenja
Deze dag zou me altijd als een van de mooiste in mijn leven bij blijven. Hij heeft me niet alleen mijn
prachtige zoon gebracht, maar me zo veel geleerd over mezelf en hoe veel kracht er in mijn lichaam zit.
Bedankt aan het Bolle Buik Team om dit mogelijk te maken!
Jouw geboorte is voor 26 September uitgerekend, een zondag. De woensdag ervoor gaan we nog eens
bij Patty op controle. Alles super, zoals de hele zwangerschap al. Je ligt goed, jouw hartje slaat zoals het
moet slaan. Maar je hebt precies geen haast om jouw buikwoning snel te verlaten. Helemaal ok, we
doen gewoon verder ons ding – Je voelt je goed in de buik, ik voel me goed met jou in mijn buik.
Het wordt maandag en ik bel Patty – Je zit nog altijd in de buik, we hebben in het weekend zelfs nog een
fietstochtje gedaan om het WK wielrennen van dichtbij te zien. Dus maken we een afspraak om
woensdag nog eens te zien.
Dinsdag morgen 9u00; Reinier is zich aan het aankleden, ik lig nog in bed. Plots voel ik dat het nat wordt
tussen mijn benen. Ik spring uit bed en loop naar de badkamer. Dit is te veel om pipi te zijn. Het
vruchtwater is licht, super goed! We kunnen dus door met ons plan van thuis te bevallen. Het
vruchtwater blijft maar komen, dus pak ik na een tijdje al een van de giga kraamverbanden en doe
kleren aan.
Ik bel Emma; vandaag wisselen ze van wacht, dus zou Patty mijn geboorte begeleiden. Ik kan gewoon
rustig doen waar ik zin in heb en bellen als ik ze nodig heb. Vandaag gaat veel van mijn lichaam vragen,
dus gaan we goed ontbijten. De eerste golvingen komen redelijk snel, maar ze zijn zacht.
Het is een heerlijk warme, late zomerdag. Het is boven de 20 graden en ik ga een beetje in de tuin
wandelen, adem diep in en geniet van de zon op mijn gezicht. Ik voel nu duidelijker, dat je klaar bent om
jouw reis naar ons te starten. Ondertussen zet Reinier de Spotify playlist die ik op voorhand heb
samengesteld op, zet alles klaar wat we voor de geboorte nodig hebben en begint het geboortebad al op
te pompen.
Ik wissel tussen op sofa liggen, op de medicineball hoepelen en rondwandelen. Reinier zorgt voor snacks
en drank en neemt me in de armen om met de golvingen mee te ademen.
Om 15u00 komt Patty een eerste keer langs. Je ligt goed en je hartslag is ook mooi en krachtig. We zijn
op ca. 1cm ontsluiting, dus we hebben nog een weg te gaan.
Als Patty weer weg is ga ik een beetje in het bed liggen. Ik kan niet echt slapen, maar een beetje rusten
lukt. De weeën worden sterker, maar duren nog maar een 30tal seconden. Reinier timet het en neemt
ook de comunicatie naar Patty toe over. Ik wil me helemaal focusen op ons en op de weg die we samen
afleggen.
Tegen 20u30 komen Patty en de stagiere Margot, deze keer om te blijven. Ik heb nu 6cm ontsluiting en
ze beginnen het bad te vullen. Het warm water voelt erg aangenaam. Patty masseert mijn onderrug
door de golvingen door. Het word altijd maar intenser, maar ik ben nu volledig in mijn flow.
Rond 22u30 voel ik dat ik op toilet moet. Prima, vindt Patty, een lege blaas creert meer ruimte voor de
baby. Ik verlaat dus mijn warm water en ga naar toilet. Als ik terug kom heb ik een heel krachtige wee.
Reinier moet me vast houden om niet om te vallen. Snel terug in het water! De volgende wee voelt
duidelijk anders als ervoor. Patty wil nog eens mijn ontsluiting checken en voelt al jouw hoofdje. Je bent
al op weg! Ik zit op mijn knieen en hou me aan de rand van het badje vast terwijl Reinier bij me zit en me
vasthoudt. Ik voel een sterke druk. Patty moedigt me aan met de druk mee te geven. Nog een krachtige
wee. Heel intens, maar ik voel dat ze jou helpen verder op te schuiven. Nog een wee en je komt! Je bent
er. Ik draai me om en neem je in mijn arm.
Om 23u00 lig ik met jou aan de borst op de zetel. De placenta komt ook vlot. Door de snelle geboorte
heb ik wel een klein scheurtje, maar dat is snel gehecht.
We zijn vanaf de start een super team!
Jouw trotse Mama,
Svenja
Deze dag zou me altijd als een van de mooiste in mijn leven bij blijven. Hij heeft me niet alleen mijn
prachtige zoon gebracht, maar me zo veel geleerd over mezelf en hoe veel kracht er in mijn lichaam zit.
Bedankt aan het Bolle Buik Team om dit mogelijk te maken!