"Zwanger zijn, bevallen, moeder worden, ... Het is wat. Heel veel zaken die op je af komen. Al van in de zwangerschap verandert je wereld: eten, drinken, sporten, je lichaam, ...
Heel dubbel, want zwanger zijn, een kindje maken, is eigenlijk heel speciaal en mooi, maar tegelijk ook zeer overweldigend en angstaanjagend. En dan het besef dat je op een bepaald moment moet bevallen.

Het was mijn zus die voorstelde om me te informeren over thuisbevallingen. De idee dat ik thuis kon blijven en geholpen zou worden door vroedvrouwen die je op voorhand leert kennen, die blijven van begin tot eind en je helpen met pershoudingen en het tempo van je lichaam volgen, sprak me helemaal aan. Toen mijn man en ik voor de eerste keer op een informerend gesprek gingen bij de Bolle Buik, bij vroedvrouw Patty, was ik 7 maanden zwanger en had ik achteraf voor de eerste keer een beetje zin om te bevallen. "Als het zo kan, oké." Mijn man zelf was iets terughoudender dan mij. Hij was bezorgd voor mogelijke complicaties waarvoor medische zorg in een ziekenhuis nodig zou zijn. Maar hij begreep ook dat ik mij veel meer op mijn gemak voelde om thuis te bevallen met de vroedvrouwen van de Bolle Buik en dat net daardoor de bevalling hoogstwaarschijnlijk vlotter zou verlopen (wetende dat je meer oxytocine aanmaakt als je op je gemak bent). We hadden een heel goede klik met 'onze vroedvrouwen' en vertrouwden volledig op hun kennis en ervaring. Zij nemen geen risico's en als het nodig is, geven zij aan om naar het ziekenhuis te gaan. En dan was onze beslissing genomen: we gaan proberen om thuis te bevallen.

Ik hoopte natuurlijk dat het zou lukken om thuis te kunnen bevallen, maar ik ging er van uit dat ik waarschijnlijk voor mijn eerste bevalling op een hele dag arbeid kon rekenen en dat ik in de loop daarvan fysiek en mentaal op zou raken, toch een epidurale zou vragen en daarmee zou beslissen om naar het ziekenhuis te gaan, met de vroedvrouw van de Bolle Buik weliswaar die me dan kan blijven bijstaan daar.
Maar ... de bevalling is zéér vlot verlopen. De eerste weeën begonnen rond 16u15 en kon ik nog zo opvangen. Om 19u45 is Patty gekomen en om 22u20 was ons dochtertje Lucie er al. Ik ben zo blij dat het gelukt is om thuis te bevallen! Patty en Isabel hebben ons op een rustige, serene, professionele en discrete manier super begeleid en ondersteund. De rugmassages van Patty, het warme water in het zwembad dat Isabel op temperatuur hield, mijn muzieklijst, het gedimd licht, mijn man wiens hand ik heb mogen platknijpen, ... Op elk moment kon ik zeggen wat ik dacht en voelde terwijl Patty pershoudingen, specifiek afgestemd op mijn situatie, aanbracht om te proberen. 
De ondersteuning was dus volledig op maat, naar wat ik zag zitten, wat ik wou. Ik ervaarde duidelijk dat ze de bevalling voor ons als een heel mooie ervaring wouden.

Ik voel me een echte gelukzak dat het is gelukt om thuis te bevallen. Ik ben trots op mezelf dat ik mijn gevoel gevolgd heb en dat mijn man en ik probeerden voor een thuisbevalling. Ik ben zo dankbaar voor de begeleiding en ondersteuning van de vroedvrouwen en van mijn man. Zonder hen zou mijn bevalling nooit zo vlot en mooi zijn verlopen. Ik voelde mij helemaal op mijn gemak! Ze gaven mij vertrouwen dat ik het zou kunnen. Niet alleen tijdens de bevalling, maar ook daarna tijdens de postnatale zorg in de eerste dagen van mijn moederschap. Ze kwamen dagelijks langs, hielpen me met de borstvoeding en al mijn andere vragen "Welke kant van de pamper moet vanvoor?". Al van tijdens de zwangerschap kreeg ik een telefoonnummer waarnaar ik 7 op 7, 24 op 24 mocht bellen. Ik heb me dus nooit alleen gevoeld en werd echt in mijn kracht gezet als moeder. 

De bevalling en kraamperiode is beter verlopen dan ik ooit had kunnen dromen! Het is echt een hele mooie herinnering en ben zo dankbaar voor de hulp van de vroedvrouwen van Bolle Buik!
Dank je wel, Patty, Isabel, Emma, Johanne en Goedele!"